معرفی ارقام مطلوب انگور برای کشت دیم با هدف تازه‌خوری

ایران به علت برخورداری از شرایط جغرافیایی و اقلیمی مناسب، یکی از مهم­ترین مناطق پرورش انگور در جهان است. تنش خشکی، رشد و تولید محصولات کشاورزی را به شدت محدود می­کند و اثرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مختلفی مانند کاهش فتوسنتز و کاهش رشد گیاه را سبب می­شوند. به منظور بررسی میزان تحمل و سازگاری چند رقم انگور تجاری داخلی و خارجی در شرایط دیم، این پژوهش به صورت طرح آماری بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار در شهرستان سردشت استان آذربایجان غربی به اجرا درآمد. نهال­های یکساله خوب رشد یافته از ارقام داخلی شامل خلیلی سفید، یاقوتی، شاهانی، کلاهداری، مام­برایمه، فخری، کج انگور، رشه، گیجه امجی و ارقام خارجی شامل بلاک سیدلس، فلیم­سیدلس، پرلت، فیستا، سوپریور تهیه و در زمین اصلی کشت شدند. نهال­ها از همان ابتدا به فرم پاچراغی تربیت شدند. در سه سال اول، برخی از صفات کمی و کیفی از قبیل عملکرد، وزن خوشه و حبه، TSS، مقاومت به سرما زمستانه، درصد زنده ماندن در تاکستان و زمان برداشت اندازه­گیری شدند. نتایج عملکرد ارقام انگور در طی دو سال نشان داد که ارقام پرلت و فلیم سیدلس از عملکرد بیشتری درمقایسه با سایر ارقام برخوردار بودند. یاقوتی، خلیلی، فلیم سیدلس و پرلت، بترتیب زودرس­ترین ارقام انگور بودند. بر اساس صفات زودرسی میوه، عملکرد بالا و کیفیت بالا برای بازاررسانی، ارقام انگورخلیلی سفید، یاقوتی، پرلت و فلیم سیدلس به عنوان ارقام جدید مناسب برای کشت در منطقه سردشت معرفی می­شوند.